Hagan_Lee_Rebecca_ _Nieoczekiwany

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ford w interesie ich legalnych spadkobierców lub
potomków do czasu osiągnięcia przez nich pełno�
letności. Jeśli Andrew Ramsey lub Kathryn Markin-
236
son Stafford nie będą mieli legalnych spadkobier�
ców lub potomków, po ich śmierci rezydencja, do�
my dzierżawców oraz ziemia wejdą w posiadanie
koła łowieckiego Trevingshire.
Jako że kilka lat temu podarowałem wdowi do�
mek Wesleyowi Markinsonowi, a po jego śmierci
tytuł własności przeszedł zgodnie z prawem na je�
go córkę Kathryn Markinson Stafford, oddaję do
jej wyłącznego użytku park otaczający wspomnia�
ny budynek. Po jej śmierci obie nieruchomości
otrzymają legalni spadkobiercy lub potomkowie
Andrew Ramseya lub Kathryn Markinson Stafford.
Ponadto markiz Templeston przekaże dziesięć ty�
sięcy funtów rocznie na utrzymanie wspólnie zarzą�
dzanej rezydencji oraz wdowiego domku."
- Dał mi park? - spytała Kathryn ze zdumieniem.
Martin pokiwał głową.
- George wierzył w twój talent i chciał, żebyś mo�
gła bez przeszkód kontynuować swoją pracę.
Wren wymieniła znaczące spojrzenie z Drew.
- To znaczy, że miałabym prawo zabronić polo�
wań w okolicy Swanslea Park?
Andrew się uśmiechnął.
- O ile sobie przypominam, już im tego zakaza�
łaś, ale ponieważ akurat wtedy siedziałaś na drze�
wie, myśliwi nie raczyli cię posłuchać. Teraz mo�
żesz ich zmusić do opuszczenia terenu. Wystarczy,
że poślesz po szeryfa albo sędziego.
Bell zerknął na nich znad okularów.
- Polowali w Swanslea? Kiedy? Przecież George
im tego zabronił trzy lata temu.
237
- Uznali chyba, że skoro George nie żyje, zakaz
już ich nie obowiązuje - odparła Wren.
- A ty siedziałaś na drzewie? Bój się Boga, dziew�
czyno! Dlaczego? Czy Margo...
- Wszystko z nią w porządku. - Kathryn pokrót�
ce opowiedziała, co się wydarzyło tamtego dnia,
i na koniec stwierdziła: - Drew przybył w samą po�
rę i nas uratował.
Martin odchrząknął.
- Aowczy w oczywisty sposób naruszył granice
cudzej posiadłości. Coś trzeba będzie z tym zrobić.
- Już zostało zrobione - oznajmił markiz.
- Naprawdę? - zdziwiła się Wren.
- Chyba nie myślałaś, że puszczę płazem bez�
prawne wkraczanie na nasze ziemie i zmuszanie
przyszłej markizy do ucieczki na drzewo?
- Wtedy jeszcze nie byłam przyszłą markizą.
Drew ujął w dłonie jej twarz.
- Moja droga Kathryn, nie rozumiesz, że zawszę
byłaś przyszłą markizą?
Martin nerwowo poprawił się w fotelu.
- Może pózniej o tym porozmawiacie, bo mamy
jeszcze kilka szczegółów do omówienia...
Drew przesunął kciukiem po wargach Wren i po�
słusznie wrócił na swoje miejsce przy kominku.
- Niniejszym wyznaczam mojego syna i spad�
kobiercę Andrew Ramseya, dwudziestego ósmego
hrabiego Ramsey i szesnastego markiza Temple-
ston, na jedynego prawnego opiekuna wszystkich
moich dzieci, z wyjątkiem Christophera George
Ramseya, znanego w rodzinie jako Kit. Opiekę nad
238
Kitem Andrew Ramsey markiz będzie sprawował
z jego matką Kathryn Markinson Stafford. Bez jej
wiedzy i zgody nie zabierze go w żadną podróż, nie
zatrudni ani nie zwolni opiekunki, guwernantki ani
nauczyciela, nie pośle Kita do szkoły z internatem.
Ponadto nie będzie mu wolno bez jej aprobaty za�
aranżować Christopherowi George'owi Ramsey-
owi małżeństwa..." - Martin podniósł wzrok znad
dokumentu. - Jak widzisz, moja droga, George do�
trzymał słowa, a nawet zrobił więcej, niż obiecywał.
- Obwiniał się - powiedziała Wren cicho.
- Nie za to, co się stało, ale za to, że nie potrafił
naprawić krzywdy. Niepotrzebnie się martwiłaś.
Mogłaś być pewna, że George zadba o twoją przy�
szłość.
- Och, George... - Kathryn wyglądała na bardzo
poruszoną. - Jest w salonie?
Drew bez słowa skinął głową.
- Wybaczcie, proszę.
Wstała z fotela i wybiegła z gabinetu. Andrew ru�
szył za nią, ale Martin go powstrzymał.
- Zostaw ją, chłopcze. Niech się wypłacze i po�
żegna go w spokoju.
Stojąc w progu, Drew zobaczył, że Kathryn klę�
ka przy trumnie jego ojca i zaczyna bezgłośnie pła�
kać. Na ten widok ścisnęło mu się serce.
Wren oparła czoło o trumnę, dotknęła gładkiego
drewna i miękkiego jedwabiu. W uszach dzwięcza�
ły jej słowa Martina: Mogłaś być pewna, że George
zadba o twoją przyszłość". Andrew też miał całko-
239
wite zaufanie do piętnastego markiza, czemu dał
wyraz tamtego dnia, kiedy rozmawiali o pamięt�
nym wieczorze w Vauxhall Gardens. Wiedziałem,
że mój ojciec odwiezie ciebie i twoją ciotkę bez�
piecznie do domu." Niestety stało się inaczej. Ciot�
ka Edwina zabrała się ze swoimi przyjaciółmi,
a Wren została zgwałcona i wyrzucona z powozu
pod drzwiami jej rezydencji. Pózniej George Ram-
sey otoczył ją opieką i robił wszystko, żeby się zre�
habilitować, ale nigdy nie wyzbył się poczucia wi�
ny. Do oczu Kathryn napłynęły gorące łzy.
- Och, George, nie wiesz, że po stokroć wyna�
grodziłeś mi krzywdę, dając Kita? - szepnęła.
- Nic jej nie będzie - powiedział Martin, kiedy
Andrew zrobił ruch, jakby chciał pobiec do Kath�
ryn. - Siadaj. Mam jeszcze do odczytania kodycyl
do testamentu. A to dla Kita, ale adresowane do cie�
bie. - Podał mu paczuszkę owiniętą w gruby
ochronny papier.
Drew wrócił na fotel, wziął pakunek od Martina
i zaczął go rozwijać. W środku znajdował się czar�
ny aksamitny woreczek, a w nim misternie rzezbio�
na szkatułka z drewna tekowego. Andrew otworzył
wieczko i zobaczył złoty medalion ozdobiony dia�
mentem. Obok leżała karteczka z łacińskimi słowa�
mi skreślonymi ręką jego ojca: Po podobieństwie
do mnie je poznacie".
Pokazał obie rzeczy Martinowi.
- Tak myślałem - rzekł doradca, po czym rozło�
żył drugi dokument i zaczął czytać: - Kodycyl do
240
testamentu George'a Ramseya, piętnastego marki�
za Templeston.
Pragnąłbym umrzeć w podeszłym wieku w oto�
czeniu najbliższej rodziny, lecz człowiek nie zawsze
może sobie wybrać porę odejścia z tego świata, dla�
tego też trzeciego dnia sierpnia roku pańskiego 1818
obarczam mojego prawowitego syna i spadkobier�
cę Andrew Ramseya, dwudziestego ósmego hrabie�
go Ramsey, wicehrabiego Birmingham i barona Sel-
by, odpowiedzialnością za moje kochanki i dzieci
urodzone przez nie w ciągu dziewięciu miesięcy od [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum

�

pobieranie, ebook, pdf, do ÂściÂągnięcia, download

Archiwum