[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Lattimore wrócił do ataku.
 W tych sprawozdaniach, panie Ainson, mamy jedynie streszczenie
tego, co opowiedział panu przywódca patrolu. Jest on dla pana
człowiekiem godnym zaufania?
 Godnym zaufania? Tak, z pewnością wystarczająco godnym zaufania.
W tym kraju, panie Lattimore, toczy się wojna i nie zawsze możemy
wybrać ludzi, jakich chcemy.
 Rozumiem. Jak się nazywał ten człowiek?
 No właśnie, jak się nazywał? Młody, muskularny, raczej ponury. Nie
był złym facetem. Horton? Halter? W spokojniejszej atmosferze Odkrywca
od razu by sobie przypomniał. Panując nad głosem, powiedział:
 Znajdziecie jego nazwisko w raporcie.
 W porządku, w porządku, panie Ainson. Oczywiście przywiózł pan
kilka odpowiedzi, sądzę wszakże, iż powinien pan uzyskać ich więcej.
Chyba pan rozumie, że interesuje nas pańska osoba, nieprawdaż? Jest pan
Głównym Odkrywcą i został wyszkolony, by sobie poradzić z taką
sytuacją. Powiedziałbym, że przedstawiając nieodpowiednie bądz
nawet
sprzeczne dane, ogromnie utrudnia nam pan pracÄ™.
Lattimore usiadł, Ainson nadal stał.
 Natura danych istotnie może się wydawać sprzeczna  przyznał
Odkrywca.  Wasza praca polega na znalezieniu w tych danych sensu, nie
70
zaś na odrzucaniu ich hurtem. Jeśli macie zastrzeżenia do działań
operacyjnych, proszę je adresować do kapitana Bargerone a. To on był
odpowiedzialny za całą misję, nie ja. Ach, facet dowodzący patrolem
nazywał się Quilter. Właśnie sobie przypomniałem...
Gerald Bone odezwał się, nie wstając:
 Jak pan wie, panie Ainson, jestem powieściopisarzem. Może w tym
wybitnym towarzystwie powinienem powiedzieć:  tylko pisarzem . Jednak
martwi mnie pewna rzecz w związku z pańskim udziałem w tej sprawie.
Pan Lattimore twierdzi, że powinien był pan przywiez
ć z Klementyny
większą ilość odpowiedzi. Jednakże możliwe, że wrócił pan stamtąd
również z pewnymi założeniami, które  ponieważ wyszły od pana 
zostały przyjęte wszędzie i jednogłośnie jako bezsporny fakt.  Ainson z
suchymi ustami oczekiwał na to, co się za chwilę zdarzy. Znów miał
świadomość, że wszyscy słuchają z czymś w rodzaju drapieżnej gorliwości.
 Wiemy, że te pooby znaleziono nad rzeką na Klementynie. Wszyscy
chyba akceptują też stwierdzenie, że Klementyna nie była rodzimą planetą
tych stworzeń. O ile wiem, myśl ta wyszła od pana. Zgadza się?
Odkrywca przyjÄ…Å‚ to pytanie z ulgÄ…. A
atwo potrafił na nie odpowiedzieć.
 Rzeczywiście myśl ta wyszła ode mnie, panie Bone, chociaż był to
raczej wniosek niż hipoteza. Mogę prosto wytłumaczyć, skąd ów wniosek
się wziął, nawet laikowi. Pooby związane były ze statkiem i nie może być
co do tego najmniejszych wątpliwości. Ich wydalinami było oblepione całe
wnętrze statku... Obliczyliśmy, że składowały w nim swoje odchody
najmniej przez trzydzieści dni. Poza tym, dodatkowym dowodem jest fakt,
że statek został bezspornie zbudowany na podobieństwo pozaziemskich
obcych.
 Można by tę tezę bez trudu zakwestionować: kształt  Mariestopes
przywodzi na myśl delfina, ale nic nie mówi o wyglądzie inżynierów,
którzy go zaprojektowali.
 Niech pan będzie uprzejmy i pozwoli mi dokończyć. Na B 12... czyli
na Klementynie, jak ta planeta siÄ™ teraz nazywa... nie znalez
liśmy śladów
żadnych innych ssaków. W ogóle nie znalez
liśmy tam żadnych zwierzęcych
form większych niż dwucalowe bezogoniaste jaszczurki... ani żadnych
insektów większych od pszczół. W przeciągu tygodnia, dokonując
stratosferycznej obserwacji za dnia i w nocy, obejrzeliśmy tę planetę dość
71
dokładnie od bieguna aż po równik. Poza prarybami w morzach, nie
odkryliśmy na Klementynie żadnego życia zwierzęcego wartego
wzmianki... poza tymi dużymi poobami, ważącymi około siedmiuset
ziemskich kilogramów każdy. W dodatku, znajdowały się one w zwartej
grupie przy statku kosmicznym. Jawnym absurdem byłoby przypuszczenie,
że Klementyna jest ich rodzimą planetą.
 Znalez
liście je na brzegu rzeki. Może są zwierzętami wodnymi, które
spędzają większość czasu w morzu i dotarły w pobliże statku przypadkiem?
Główny Odkrywca z wrażenia otworzył i zamknął usta.
 Mihaly, podnosimy w tej dyskusji kwestie, na które nie sposób
odpowiedzieć laikowi... Chcę powiedzieć, że nie widzę celu...
 Absolutnie się zgadzam  przyznał Pasztor.  Uważam jednak
podejście Geralda za interesujące. Bruce, potrafisz stanowczo wykluczyć
możliwość, że te stworzenia są wodne? [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

skierniewice.pev.pl